به گزارش خبرگزاری «حوزه»، مطالب شماره جدید به این مطالب اختصاص داده شده است:

«طلیعه سخن»، «پیام ها و بیانات»، «دیدارها»، «دروس خارج فقه»، «نرم افزارهای دروس خارج فقه معظم له (بیع و حج) تولید بخش فرهنگی دفتر»، «تأملی در گزاره های معرفتی دعای عرفه از منظر معظم له»، «شکوه ولایت امام علی علیه السلام در حدیث غدیر از منظر معظم له»، «پرونده ویژه؛ بازخوانی مسئولیت ها و رسالت های دولت اسلامی از منظر معظم له»، «پرونده ویژه؛ بازخوانی فاجعۀ منا و تبیین مدیریت آیندۀ حج از منظر معظم له»، «پرونده ویژه؛

ضرورت تقویت بنیه دفاعی در آموزه های اسلامی از منظر معظم له»، «معرفی کتاب: عاشورا ریشه ها، انگیزه ها ، رویدادها، پیامدها»، «موسسات وابسته: مدرسه علمیه امام کاظم علیه السلام»، «معارف اسلامی: امام حسین علیه السلام»، «احکام شرعی: عزاداری»

«مسئله عطش در کربلا» مقاله ای است که در این شماره ارائه گردیده است در قسمتی از این مقاله با موضوع «قطعی بودن عطش در کربـلا» می خوانیم:

هر چند مساله عطش در کربلا از مسلّمات می باشد و شهید مطهّری نیز در کتاب حماسه حسینی مساله تشنگی امام حسین(علیه السلام) و یارانش را از مسلّمات واقعه کربلا می شمرد. امّا دشمنان و شبهه افکنان سعی دارند تا در این مورد شک و شبهه ایجاد کرده و حقیقت طلبان را دچار تردید کنند. هر چند شبهات مطرح شده در مورد مساله عطش در کربلا قابل نقد و پاسخی کوبنده است. امّا از شبهات که بگذریم، قرائن تاریخی و دلایل فراوانی می باشد که حقیقت را بازگو می کند و آن چیزی جز وجود عطش شدید در کربلا نیست.

* قرائنی بر عطش در کربلا

با بررسی و توجّه به چند نکته می توان به حقیقت پی برد:

* توجّه به نامه ها و مکاتبات بین لشگریان دشمن.

* توجّه به محاورات و گفتگو های بین دو لشگر.

* توجّه به حالات شهدای کربلا و آنچه در موردشان از زبان مورخّین نقل شده است.

* توجّه به فرهنگ عزاداری اهل بیت(علیهم السلام) و پیروانشان.

* نامه و مکاتبات بین لشگریان دشمن

از میان نامه ها و مکاتباتی که بین لشگریان دشمن ردّ و بدل شده و در آن از مساله عطش و بستن آب به میان آمده است، می توان به پیام ابن زیاد به حرّ بن یزید ریاحی اشاره کرد. در این پیام آمده است که ابن زیاد، حرّ را موظف می کند تا کاروان حسینی را به سرزمینی بی آب و علف هدایت کند تا آنها را از لحاظ آذوقه و آب در مضیقه قرار داده باشد.

هرچند امام حسین(علیه السلام) از او خواست تا اجازه دهد تا کاروان در غاضریه و ـ در شمال شرق کربلا که دارای آب و آبادانی بود ـ و یا نینوا فرود آیند، امّا حرّ طبق ماموریّتی که از سوی ابن زیاد دریافت کرده بود؛ نپذیرفت. قسمتی از متن این نامه عبارتست از: «امّا بعد فجعجع بحسین، حیث یبلغک کتابی، و یقدم علیک رسولی، و لا تنزله الّا فی العراء فی غیر حصین و علی غیر ماء: كار را بر حسين تنگ بگير، هنگامی که نامه من به تو رسيد و فرستاده ام بر تو وارد شد، فرود نیاور آنها را مگر در بيابان بى آب و آبادى».

علاقه مندان جهت اطاع بیشتر به پایگاه اطلاع رسانی به نشانی: http://makarem.ir مراجعه نمایند.